Oude fabriek? Beter dan het paradijs!
In het Oost-Duitse Zeitz zijn ze al hun vervallen fabrieksgebouwen beu. Tien kunstenaars uit Rotterdam en Berlijn zien het juist als hun ideale speelplaats. Ze zijn er neergestreken voor de zevende editie van Ipihan – If Paradise Is Half As Nice.
Tekst: Bart Dirks
Foto’s: Regina Kelaita en Sybille Neumeyer
Kijkt u op mobiel? Dan komt deze reeks het beste tot zijn recht als u uw toestel horizontaal houdt.
De latex bladdert van muren en plafonds. Spartaans, maar een goede plek om vijf weken te wonen en experimenteren. Het gaat om het maken, het ontdekken. Het mag mislukken, maar er kan ook iets moois ontstaan.
Willem Besselink gebruikt een systeemplafond om een landschap te maken. De fabriek ligt in een heuvelachtig gebied. De hoogtelijnen op de landkaart bepalen hoe het plafond komt te hangen.
Michiel Jansen heeft de exacte maten van een vervallen trappenhuis opgenomen en bouwt het na met nieuw materiaal uit de bouwmarkt. Het wordt een soort transportbox voor de oorspronkelijke ruimte.
Judy van Luyk heeft kapotgeslagen ramen verzameld en in een kelder uitgelicht. Barsten en scherven werpen harde schaduwen op de muur.
Pim Palsgraaf sloopt tussenmuren, verzaagt deuren, kasten en kozijnen tot een installatie die verschillende ruimtes beslaat. 'Het materiaal doet het werk.'
'We hebben in deze fabriek stromend water, electra en zelfs krachtstroom’, zegt Ties Ten Bosch. ‘Die luxe zijn we niet gewend. Dit is een grote speeltuin voor ons.'
In de fabriek werden vroeger beschuit, noedels en deegwaren gemaakt. Daarna werd een deel gebruikt als meubelzaak en als ‘punkhol’. Een projectontwikkelaar wil er ateliers, woningen en bedrijfsruimtes van maken.
Maar op dit moment kan er nog improvisorisch 'gebowld' worden.
